De hoofddoek ontsluierd
Amerikaanse moslima’s ontdekken tegenwoordig opnieuw de ongerepte Islam, zoals hij werd geopenbaard door Allah (God) aan de Profeet Muhammad (vrede en zegeningen zijn met hem) meer dan 1400 jaar geleden, maar zonder de tegenstrijdigheden van de voorouderlijke cultuur. Zo zijn zij in essentie bezig met een levenslang proces om zichzelf te herontdekken, om te beseffen wat het betekent een mens te zijn, een moslim en vooral een moslima. Het dragen van een hoofdbedekking (hidjaab) is een belangrijk onderdeel van hun spirituele reis.
Een van de meest gestelde vragen vandaag de dag, door zowel moslims als niet-moslims is: “Waarom bedekken moslima’s hun hoofd?” Het antwoord is zeer eenvoudig: Moslima’s dragen de hidjaab, omdat Allah hen dat opdroeg.
O Profeet, zeg jouw vrouwen en dochters en de gelovige vrouwen dat zij hun overkleden (djilbaab) om doen. Op die manier is het gemakkelijker om hen te herkennen en worden zij niet lastig gevallen. [Edele Koran 33:59]
Moslims geloven dat hun enige doel in het leven het aanbidden van God alleen is, volgens Zijn instructies, die werden geopenbaard in de Edele Koran en in de onderrichtingen van Profeet Muhammad ﷺ. In die zin is het dragen van de hidjaab een daad van gehoorzaamheid aan God, wat zo de primaire basis voor het dragen ervan vormt.
Veralgemeningen over de Islam en moslims zijn alom aanwezig in de hedendaagse media. Moslima’s met hoofddoek worden regelmatig ten onrechte gestigmatiseerd. Enerzijds worden ze afgeschilderd als onderdrukt, anderzijds als fanatiekelingen en fundamentalisten. Beide visies zijn totaal verkeerd en onnauwkeurig. Zulke beschrijvingen stellen niet alleen het sterke gevoel van deze vrouwen omtrent de hidjaab verkeerd voor, maar falen ook in het erkennen van hun moed en de verkregen identiteit die de hidjaab hun geeft. In sommige landen is het zelfs verboden een hidjaab te dragen. Toen zij hierover gevraagd werd, vertelde Aminah Assilmi, een christelijke bekeerlinge: “Mij vragen om naar buiten te gaan zonder hidjaab, zou zijn als een non vragen topless te gaan.” Het verbaast me en ik vraag me af of ze Maria, de moeder van Jezus, vrede zij met hem, ook zouden hebben gezegd haar hoofd te ontbloten.
Een andere misvatting is de overtuiging dat moslima’s gedwongen worden om de hidjaab te dragen. Voor het merendeel van de moslima’s is het tegendeel waar. Het klopt dat het vaak moeilijk is om de stap te zetten naar het dragen van de hidjaab. Dagen van piekeren, angst voor negatieve consequenties en reacties van familie en/of de maatschappij en, uiteindelijk, de behoefte aan veel moed wegen zwaar in hun besluitvorming. Het dragen van de hidjaab is een zeer persoonlijk en onafhankelijk besluit, ontstaan uit waardering voor de wijsheid achter Allah’s gebod en uit een oprechte wens Hem te behagen.
Voor mij was de aanloop naar het besluit om de hidjaab te dragen moeilijker dan het eigenlijke dragen ervan. “Ik stelde vast dat ik, alhamdoelillah (Allah zij geprezen), alhoewel ik negatieve commentaren kreeg van mensen, het gevoel van bescheidenheid waardeerde dat het dragen van de hidjaab mij gaf. Ironisch genoeg, zorgde de negatieve aandacht er bovendien voor dat ik mij trotser voelde om als moslima geïdentificeerd te worden”, merkt Katherine Bullock, een Canadese bekeerlinge, op.
Voor mij is de hidjaab een geschenk van Allah. Hij geeft mij de kans om dichter bij Allah te komen. Ook heel belangrijk: hij geeft mij de kans om op te vallen en herkend te worden als moslima, zei Fariha Khan uit Rockville, Maryland.
Terwijl de hidjaab de vrouwen als volgers van de Islam identificeert, brengt hij ook een enorme verantwoordelijkheid mee. De hidjaab is meer dan alleen bedekkende kleding. Belangrijker nog zijn het gedrag, de manieren, het spreken en de verschijning in het openbaar. De hoofddoek is een uiterlijke manifestatie van een innerlijke toewijding om Allah te aanbidden, hij symboliseert een toewijding aan vroomheid. De uiterlijke hoofddoek put zijn betekenis uit de innerlijke moraliteit. Dit merken we aan de algemene houding van elke moslima, in haar gedrag, in hoe zij zich kleedt, spreekt, enzovoort. In een land waar desinformatie over de Islam en de moslims overvloedig is, hebben moslimzusters de gelegenheid de Islam te laten zien zoals hij werkelijk is.
Saba M. Baig, afgestudeerd aan de Rutgers Universiteit (in New Jersey) was 17 toen zij de hidjaab ernstig ging dragen. Zij heeft het gevoel dat zij nog steeds in een leerproces over de innerlijke hidjaab zit. Mijn belangrijkste inzicht was dat de hidjaab niet alleen gaat over het dragen van een doek op mijn hoofd, maar veeleer over een sluier over mijn hart, zei Baig. Hidjaab is meer dan je buitenkant bedekken. Dat is het makkelijkste van alles. Het heeft veel meer te maken met bescheidenheid en de manier waarop je jezelf presenteert.
Imaan, een bekeerlinge, voegt hieraan toe: “Helaas heeft het ook zijn keerzijde: je wordt gediscrimineerd, behandeld alsof je onderdrukt wordt. Ik draag hem voor Allah, en omdat ik het wil. Punt uit.”
Katherine Bullock merkt op: Nadat ik de hidjaab begon te dragen, merkte ik dat de mensen zich behoedzamer gingen gedragen tegenover mij, zoals door zich te verontschuldigen als zij vloekten. Ik vond dat fijn. Ik merk dat het dragen van de hidjaab mij inzicht in een fatsoenlijke en rechtschapen levensstijl heeft gegeven.
Hidjaab is een daad van bescheidenheid
Bescheiden kleding en hidjaab zijn voorzorgsmaatregelen om sociale schendingen te vermijden. De volgende verzen van de Koran benadrukken dat dit niet beperkt is tot vrouwen alleen.
Zeg tegen de gelovige mannen dat zij hun ogen neerslaan en hun kuisheid bewaken. Dat is reiner voor hen. Voorwaar, Allah is Alwetend over wat zij bedrijven. [Edele Koran 24:30]
En zeg tegen de gelovige vrouwen dat zij hun ogen neerslaan en hun kuisheid bewaken en dat zij hun sieraad niet tonen, behalve wat daarvan zichtbaar is. En zij moeten hun sluiers over hun boezem dragen en hun schoonheid niet openlijk tonen, behalve aan hun echtgenoten… [Edele Koran 24:31]
Djabir ibn Abdullah vertelt over de keer toen hij aan de Profeet ﷺ een vraag stelde over de blik van een man die onbedoeld op een vreemde vrouw valt. De Profeet ﷺ antwoordde:
“Wend je ogen af.”
In een andere overlevering berispte de Profeet ﷺ iemand voor het opnieuw kijken naar een vrouw. Hij zei:
“De tweede blik is van Satan.”
Dus, in tegenstelling tot wat moslims en niet-moslims algemeen denken, wordt de hidjaab niet gedragen om de mannen te helpen hun lustgevoelens in bedwang te houden. Dat is hun eigen verantwoordelijkheid, zoals het bovenstaande vers en de uitspraken van de Profeet ﷺ aantonen. Integendeel, moslima’s dragen hun hoofddoek voor Allah en voor zichzelf. De Islam is een religie van gematigdheid en van balans tussen extremen. Daarom verwacht hij niet dat vrouwen in hun eentje de zedelijkheid en rechtschapenheid van de maatschappij hooghouden. Integendeel, de Islam vraagt mannen en vrouwen gezamenlijk te strijden om een gezonde sociale omgeving te creëren, waarin kinderen kunnen opgroeien met positieve, mooie, constructieve en praktische waarden en opvattingen.
In feite is de hidjaab voor veel vrouwen een constante herinnering aan het feit dat hun leven en hun lichaam niet in functie van de mannen mogen staan. Voordat ik me begon te bedekken was mijn zelfbeeld gebaseerd op wat anderen over mij dachten. Ik zie dat al te vaak bij meisjes: hun geluk hangt af van hoe anderen, vooral mannen, hen zien. Sinds mijn kijk op mijzelf zo erg veranderd is, heb ik (een heleboel) zelfrespect opgebouwd. Ik besef dat ik het niet nodig heb te weten of anderen mij mooi vinden. Hoe mooi ik mijzelf vind en het feit dat ik weet dat Allah mij mooi vindt, maakt dat ik mij mooi voel, zegt Baig.
Het concept van bescheidenheid en hidjaab in de Islam is holistisch en geldt zowel voor de mannen als de vrouwen. Het uiteindelijke doel ervan is sociale stabiliteit te handhaven en Allah te behagen.
Aangezien moslima’s opvallen door hun uiterlijk, is het voor mensen gemakkelijker om hen te associëren met de vervormde beelden die zij in de gedrukte en uitgezonden media voorgeschoteld krijgen. Zo worden stereotypen in stand gehouden en hebben de moslima’s vaak iets mysterieus in de ogen van diegenen die niet vertrouwd zijn met de religieuze betekenis van de hidjaab. Die mysterieuze uitstraling verdwijnt pas wanneer je hun levenswijze, overtuigingen en gedachtepatronen werkelijk onderzoekt. En dit is enkel mogelijk wanneer je niet bang bent om moslims en moslima’s respectvol te behandelen. Dus, de volgende keer dat je een moslim ziet, stop dan even en sla een praatje. Je zult, met de wil van Allah, het gevoel krijgen dat je een andere wereld betreedt, de wereld van de Islam, vol nederigheid, vroomheid en natuurlijk, bescheidenheid!