Richtlijnen om een pasgeboren kind in de Islam te verwelkomen. Wat moet je doen? En hoe?
Een kind is een bron van blijdschap en een sieraad voor de wereld dat Allah aan de ouders schenkt. Ze geven vitaliteit aan de harten, vreugde aan de zielen en genot aan de ogen. Ze zijn de vrucht die veel goeds kan voortbrengen wanneer ze frequent de volgende smeekbede verrichten:
“O mijn Heer, schenk hun Genade, zoals zij (mijn ouders) mij opvoedden toen ik klein was.” [Edele Koran 17:24]
Het zijn de kinderen op wie elke natie haar hoop voor de toekomst vestigt, en het is de jeugd van morgen op wiens schouders de uitnodiging tot de Islam rust. De Islam heeft werkelijk de status van de kinderen verheven en regels uitgewerkt voor de manier waarop ze moeten worden behandeld, in alle aangelegenheden en in elk stadium van hun leven. Daartoe behoort de manier waarop we hen verwelkomen bij hun aankomst in dit leven.
Onze Profeet (vrede en zegeningen zijn met hem) was een levend voorbeeld. Hij onderwees de moslims, begeleidde hen in het praktiseren van de Islam en leerde hen hoe ze hun Heer het best konden aanbidden. Maar een aantal van die moslims is afgedwaald van deze zuivere leer en heeft iets dat goud waard is vervangen door iets waardeloos.
Hier volgen dus de gebruiken die de Profeet ﷺ ons heeft geleerd in verband met de pasgeborenen:
Aanmoediging om kinderen te krijgen
Allah zegt:
“Nu mogen jullie dan omgang met hen hebben. En streeft naar wat Allah voor jullie bepaald heeft.” [Edele Koran 2:187]
De Profeet ﷺ heeft gezegd: “Huw de liefhebbende en vruchtbare, omdat ik door u zal wedijveren met de naties voor de meerderheid in aantallen.” (Abu Dawoed)
Het is belangrijk dat de ouders hun kinderen opvoeden tot rechtschapen mensen. Dit zal profijtvol zijn voor de ouders, zowel tijdens hun leven als na hun dood. Allah’s Boodschapper ﷺ heeft gezegd:
“Een dienaar zal zijn rang verhoogd zien en hij zal zeggen: ‘O mijn Heer, hoe kon dit voor mij gebeuren?’ Hij zegt: ‘Door uw zonen, die na u (na uw dood) vergiffenis voor u hebben gevraagd’.” (Ibn Majah)
Weet dat het voorgaande evenzeer van toepassing is op zonen als dochters. De Islam heeft overigens het opvoeden van meisjes aangemoedigd en Allah veroordeelt hen die van streek zijn door de geboorte van een meisje. De Boodschapper ﷺ is gekomen om de status van dit geschenk van Allah te verheffen:
“Al wie zorg draagt voor twee meisjes tot ze volwassen zijn, hij en ik zullen op deze manier samenkomen op de Dag van de Opstanding? En hij kruiste zijn twee vingers.” (Muslim)
Hij bedoelt hiermee ‘in het Paradijs’. Nu dan, kan je aan dochters een nog grotere eer geven?
Het verheugende nieuws van de geboorte verspreiden
De naaste verwanten die ongeduldig op nieuws wachten moeten worden ingelicht, zodat zij zich geen zorgen meer hoeven te maken, de ouders geluk kunnen wensen en smeekbeden voor de baby kunnen verrichten. Allah vermeldt dat ook meerdere van Zijn Profeten dit goede nieuws hebben ontvangen, onder wie Zakaria en zijn zoon Jahya.
“Toen riepen de Engelen tot hem, terwijl hij in de gebedsruimte (Mihraab) in gebed stond: ‘Voorwaar, Allah brengt jou een verheugende tijding: (de geboorte van) Yahya’.” [Edele Koran 3:39]
De Tahniek
Dit betekent dat men een dadel zacht maakt en tegen het verhemelte van de pasgeborene wrijft. Dit gebeurt meteen na de geboorte, of kort erna. Daarvoor neemt men een stuk van de zacht gemaakte dadel op de vinger en wrijft dit van links naar rechts in de mond van de baby.
Ibn Hajr heeft gezegd: “Als iemand niet in staat is een droge dadel te vinden, dan moet een verse dadel worden gebruikt. En als die niet beschikbaar is, dan iets anders wat zoet is.” (Fath 9/588)
Het is niet noodzakelijk om de dadel te kauwen. Hij mag ook op een andere manier zacht worden gemaakt. Het kauwen van de dadel, zoals het is overgeleverd in de Soenna, was iets specifiek van de Boodschapper ﷺ, omwille van de zegeningen die Allah in zijn speeksel had gelegd.
Het is de vader of de moeder die dit doet, ofwel iemand anders van de mensen van kennis van wie we hopen dat zijn smeekbede zal worden aanvaard. Dus moet hij de Tahniek verrichten en bidden voor het kind, zoals dit de gewoonte was onder de Metgezellen.
Imam Nawawi zegt: “Geleerden zijn het eens over de aanbeveling om na de geboorte Tahniek bij de baby te verrichten.” (Sharh Sahih Muslim 4/122)
Aicha vertelde: “Pasgeboren kinderen werden gewoonlijk bij de Boodschapper van Allah gebracht en hij verrichtte smeekbeden voor hen en wreef voorgekauwde dadel tegen hun verhemelte.” (Muslim)
Het kind een naam geven
De baby mag een naam krijgen op de dag van zijn geboorte of later, op de zevende dag of later dan de zevende dag. Dit blijkt wanneer we de bewijzen van de Soenna bestuderen.
Het is de vader of de moeder die de naam voor de baby kiest. Als zij het met elkaar oneens zijn, dan maakt de vader de uiteindelijke keuze. Hij mag zelf de naam kiezen of de keuze aan zijn vrouw laten. Het feit dat dit het recht van de vader is, blijkt uit het principe dat het kind aan de vader wordt toegekend en toegewezen, omdat Allah zegt:
“Roept hen met de namen van hun vaders, dat is rechtvaardiger bij Allah” [Edele Koran 33:5]
De ouders mogen ook anderen de naam voor het kind laten kiezen, aangezien onze Profeet ﷺ zelf ook de naam heeft gekozen voor sommige kinderen van zijn Metgezellen.
De naam moet een goede, lovenswaardige betekenis bevatten, aangezien de Boodschapper ﷺ heeft gezegd:
“Op de Dag van de Opstanding zullen jullie worden geroepen bij jullie namen en de namen van jullie vaders. Dus maak jullie namen goed.” (Abu Dawoed)
Het is aanbevolen om zichzelf dienaar van Allah (Abdullah) te noemen, of dienaar van een van de schone Namen van Allah. Daarna is het ook aanbevelenswaardig een kind naar een Profeet te noemen, vanwege de Hadieth:
“Noem julliezelf met de namen van de Profeten.” (Abu Dawoed)
en de Hadieth:
“Er is mij vannacht een zoon geboren en ik heb hem naar mijn voorvader Ibrahiem genoemd.” (Muslim)
Hierna is het aanbevolen het kind te vernoemen naar een vrome persoon, in de hoop dat het zal worden zoals die persoon. En daarna is het aanbevolen om een naam te geven die een goede betekenis draagt.
Het is verboden een kind een naam te geven die dienstbaarheid suggereert aan iets of iemand anders dan Allah – zoals Abd an-Nabi, Abd ar-Rasul enzovoort. Ook is het verboden om ze namen te geven die eigen zijn aan de ongelovigen, zoals George, Michael, Susan enzovoort.
Vermijd de namen van tirannen en boosaardige personen, zoals Farao, Qaroen, Abu Lahab enzovoort. Het wordt eveneens afgekeurd om kinderen de namen van Soera’s in de Koran te geven zoals ‘Ta Ha’ of ‘Ya Sin’, zoals is overgeleverd door Imam Malik en anderen. Er is geen authentieke Hadieth die deze twee beschouwt als namen van de Profeet ﷺ.
De Aqieqah
Vanaf de zevende dag na de komst van de pasgeborene is, ten teken van welkom aan het kind en als dankbetoon aan Degene die de zegeningen heeft geschonken, het slachten van een schaap voorgeschreven. De Boodschapper ﷺ heeft gezegd:
“Elk kind is een onderpand voor zijn Aqieqah die voor hem wordt geofferd op de zevende dag. En het krijgt die dag zijn naam en zijn hoofd wordt geschoren.” (Abu Dawoed)
Als de pasgeborene een jongen is, dan moeten twee schapen worden geofferd. Is het een meisje, dan één schaap. Dit is het standpunt van de meerderheid van de geleerden en van de Metgezellen. De Profeet ﷺ heeft gezegd:
“Voor de jongen twee gelijke schapen, en voor het meisje een enkel schaap.” (Ibn Majah)
Het is dus toegestaan om zowel een mannelijk als een vrouwelijk dier te slachten, schaap of geit, en dit is het beste. Wat het offeren van andere dieren betreft, verschillen de geleerden van mening.
Het offer moet worden gebracht door de vader of een naaste verwante, omdat onze Profeet ﷺ de Aqieqah voor zijn twee kleinzoons heeft verricht. Het is bovendien verplicht de naam van Allah erover uit te spreken tijdens het slachten. Als degene die het offer brengt een naaste verwante is, moet hij daaraan toevoegen “Deze Aqieqah is de Aqieqah van die en die”, waarbij hij de naam vermeldt van de persoon voor wie hij de Aqieqah verricht. Zo is het overgeleverd in de Hadieth, verhaald door al-Bayhaqi.
Het vlees van het offerdier mag zowel bereid als onbereid worden verdeeld. Het geniet echter de voorkeur dat het wordt bereid, omdat een groep geleerden heeft vermeld dat dit tot grotere zegeningen leidt.
Het scheren van het hoofdje van de baby
Op de zevende dag na de geboorte moet het hoofd van de baby worden geschoren. Bij de geboorte van Al Hasan zei de Profeet ﷺ tegen zijn dochter Fatima:
“Scheer zijn hoofd en geef het gewicht van zijn haar in zilver aan de armen.” (Ahmad)
Eerst moet de rechterkant van het hoofd worden geschoren en dan de linkerkant, zoals vermeld in de Hadieth:
“Scheer, en hij wees naar de rechterkant van zijn hoofd en dan de linker.” (Muslim)
Het is niet toegestaan om een deel van het hoofd te scheren en een deel te laten staan, aangezien de Boodschapper ﷺ het heeft verboden, zoals overgeleverd door al-Bukhari. De sterkste mening blijkt te zijn dat we zowel het hoofd van een jongen als van een meisje scheren, omdat er is overgeleverd dat Fatimah het haar van haar dochter (Muwatta) heeft gewogen. Toch verschillen de geleerden hierover van mening. En Allah weet het best.
Het scheren moet gebeuren na het offer, en onze godvruchtige voorgangers hielden ervan om na het scheren een beetje parfum op het hoofd van de baby te strijken.
Daarna is het voorgeschreven om de waarde van het gewicht van het haar in zilver als aalmoes te geven, en het is aanbevolen maar niet noodzakelijk om die aalmoes eveneens op de zevende dag te geven. Het mag dus worden uitgesteld.
De besnijdenis
Het is een voorschrift dat een jongen wordt besneden, bij voorkeur op de zevende dag. Het is verplicht de besnijdenis te verrichten voordat de jongen de puberteit bereikt.
Yusuf Ibn Abdullah Al-Arafi
